SP - Informator

Dobre rady na wysypianie się

Niedostateczna lub ograniczona aktywność fizyczna, kładzenie się późno do łóżka, czy inne…, mogą prowadzić do trudności w relaksacji i wyciszeniu się mózgu przed snem. Oto kilka ogólnych wskazówek - jednych z wielu, na które warto zwrócić uwagę. Myślę, że dla wykorzystania dla nas dorosłych i naszych dzieci.

1. Przygotowując się do snu, należy zwrócić uwagę na swoją naturalną senność. Kiedy śpi się do późna i nie dba o stały rytm dnia, można przegapić naturalne sygnały dotyczące snu i mieć problemy z zasypianiem. Brak harmonogramu może zakłócić sygnały biologiczne dotyczące snu.
2. Trudności z zasypianiem mogą być spowodowane czasem spędzonym przed urządzeniami z monitorami. Ekrany smartfonów, komputerów emitują bardzo wysokie poziomy niebieskich promieni światła, które wpływają negatywnie na produkcję melatoniny. Ponieważ sztuczne światło wytrąca mózg z naturalnej zdolności zasypiania, zaleca się wyłączanie tych urządzeń co najmniej na godzinę przed zaśnięciem.
3. Wieczorem należy starać się robić to, co pomoże się zrelaksować i odpocząć. Na przykład czytanie, angażowanie się w intensywne rozmowy są powodem aktywności poznawczej mózgu, która może rozbudzać.
4. Częstą przyczyną problemów ze snem jest niemożność wyłączenia myślenia… Należy zwrócić uwagę na moment, w którym przechodzi się od czuwania do snu. Proponuje się by przed pójściem spać zwolnić, usiąść i poświęcić trochę czasu na oddech, tak by był spokojny, miarowy…
5. Warto w sytuacjach trudności z zasypianiem, wysypianiem itp. zasięgnąć porady psychologa, czy lekarza i zwrócić uwagę na zdrowy styl życia - ruch, odżywianie. Pozostaje tylko praktykować.

Opracowanie: Alicja Smoczeńska – pedagog szkolny

Źródło: Charaktery magazyn psychologiczny, Luty 2021, nr 2. str. 8

Drodzy i Szanowni Rodzice,

serdecznie dziękuję za współpracę podczas całego roku szkolnego 2020/2021, za każde miłe słowo, za informacje zwrotne dotyczące zaproponowanych tematów opracowań i ich treści. Ogromnie cieszę się, że są one przydatną i miłą lekturą. Równocześnie życzę Wszystkim Państwu i Waszym Pociechom pięknych, radosnych, rodzinnych, bezpiecznych wakacji. Dobrego odpoczynku!!!

                                    Z wyrazami szacunku  - Wasz pedagog szkolny - Alicja Smoczeńska

Komunikacja, czyli kilka przemyśleń dotyczących porozumiewania się 

W ramach naszych spotkań internetowych poruszałam już sprawę komunikacji międzyludzkiej. Jednak pragnę powrócić do tematu i podzielić się z Państwem  kilkoma  ogólnymi przemyśleniami dotyczącymi dobrego porozumiewania się. Snując rozmyślania nad sentencją Georga Bernarda Shaw - irlandzkiego dramaturga, prozaika: „Teraz, gdyż nauczyliśmy się latać w powietrzu jak ptaki, pływać pod wodą, jak ryby, brakuje nam tylko jednego: nauczyć się żyć na ziemi jak ludzie”, tak pomyślałam…Wymaga to dobrego porozumiewania się między sobą. Komunikacji uczymy się przez całe życie. Praktykując ją codziennie zdobywamy doświadczenie. Oczywiście nie wyklucza to wiedzy, która podpowiada, by słuchać uważnie i aktywnie, dawać zrozumienie (empatię) rozmówcy, być nastawionym pozytywnie i z szacunkiem do niego (bez względu na wiek, wykształcenie status społeczny…, przestrzegać kultury słowa i zachowania, używać właściwego, zrozumiałego, dostosowanego do wieku i rozwoju rozmówcy języka, mieć czas na rozmowę…, czy też zwrócić uwagę na warunki rozmowy - to te z najbardziej ogólnych zasad, które powinny być jak najbardziej przestrzegane w praktyce. Moim zdaniem najważniejsza
z nich to ta,  którą podzieliła się z nami Święta Matka Teresa z Kalkuty „Jeśli z kimś rozmawiasz , to rób to tak, jakby to była jedyna osoba na ziemi…” oraz tak jak poucza  Św. Franciszek Salezy „Mówić trzeba mało i słodko, mało i dobrze, mało i prosto, mało
i szczerze, mało i z miłością”, tak by skrzydła komuś przypiąć do ramion… Nie chodzi bowiem o to , by jednym słowem zgiąć czyjeś kolana, ale z nich podnieść, by dodać radości, wiary we własne siły, podzielić smutki, poszukać wspólnie rozwiązań… Pozostaje tylko praktykować w relacjach z dorosłymi i dziećmi.

Opracowanie: Alicja Smoczeńska – pedagog szkolny

Argumenty za: „Czy dzieci powinny mieć obowiązki?”

Zdaniem Janusza Wardaka - ojca dziesięciorga dzieci, założyciela Akademii Familijnej, stałego gościa audycji „Wychowywać, ale jak?” w Radiu Warszawa oraz wicedyrektora szkoły dla chłopców „Żagle” Stowarzyszenia „Sternik”, doradcy edukacyjnego, członka Rady Rodziny przy Ministerstwie Rodziny dzieciom należy powierzyć konkretne obszary odpowiedzialności, w których mogą podejmować wysiłki służące rodzinie, gdyż ma to fantastyczny wpływ na ich charakter.  Poza tym poczują się naprawdę potrzebne. Wiadomo też, że poczucie własnej wartości dziecka wzrasta kiedy widzi ono, że jest komuś potrzebne. Wszyscy bowiem lubimy być potrzebni.

Dzieci, które w domu wykonują odpowiedzialne zadania, uczą się tworzyć, a nie tylko konsumować. Starają się służyć swojej rodzinie, uczą się zarówno brać jak i dawać. Kolejny argument to: umiejętność rozwiązywania problemów wzmacnia dziecięcą pewność siebie, Zazwyczaj jest tak, że dzieci, które poważnie przykładają się do obowiązków domowych, bardziej realistycznie oceniają siebie oraz swoje mocne i słabe strony. Wiedzą, kim są i jakie są ich możliwości. W konsekwencji dużo chętniej podejmują rozsądne ryzyko. Z czasem uczą się postrzegać przeszkody w kategoriach wyzwań - szans na sprawdzenie samych siebie
i budowanie nowych umiejętności.

Co zatem powinny robić dzieci? Mogą na przykład: myć i odkładać naczynia, zmiatać i umyć podłogę w kuchni, przygotowywać stół do posiłków, opróżniać zmywarkę, ścielić swoje łóżko, sprzątać swój pokój, odkurzać, zajmować się zwierzętami, grabić liście, pomagać rodzicom w robieniu zakupów, rozwieszać pranie… w skrócie: wszystko cokolwiek trzeba zrobić w domu i wokół niego, pod warunkiem zachowania zasad bezpieczeństwa
i zdrowia.

Wyznaczając dzieciom konkretne zadanie, starajmy się o to, żeby było ono minimalnie powyżej ich poziomu. Zwróćmy też uwagę na to, żeby wymagało od nich wytrwałego wysiłku. Na początku będzie trzeba pokazać im, jak je wykonać oraz określić, jakiego rezultatu oczekujemy. Przykład: możemy wspólnie z dzieckiem kilka razy posprzątać pokój
i powtarzać tą czynność, dopóki nie zrozumie, pojęcia „posprzątanego pokoju”.

Opracowanie: Alicja Smoczeńska – pedagog szkolny

Źródło: J. Wardak, Uczymy dzieci szacunku do pracy i pieniędzy, [w] Przymierze z Maryją nr 116 styczeń /luty 2021.

Jak pobudzać kreatywność dzieci w wieku szkolnym?

•  Pokazujcie, że fajnie jest uczyć się i rozwijać.
• Stwarzajcie sytuacje pozwalające na poczucie sprawstwa i odnoszenie sukcesów.
• Pozwalajcie doświadczać, w bezpiecznych warunkach przy wsparciu z waszej strony.
• Rozmawiajcie, wyrażajcie opinie, szukajcie argumentów, najkorzystniejszych rozwiązań.
• Pytajcie i dawajcie możliwość zadawania pytań.
• Dawajcie do zrozumienia, że błąd to rzecz ludzka. Z błędów wyciągamy wnioski.
• Unikajcie schematycznego myślenia.
• Szukajcie niestandardowych rozwiązań.
• Bądźcie towarzyszami, nie tylko doradcami.
• Razem wychodźcie, wyjeżdżajcie, oglądajcie, słuchajcie…razem leniuchujcie.
• Pokazujcie jak ważne są: empatia, asertywność, aktywne słuchanie (słuchanie ze zrozumieniem).
• Utrwalajcie przekonanie, że mozg jest jak mięsień, który robi się silniejszy i sprawniejszy w miarę ćwiczeń.
• Dawajcie czas (Fuller 2017, s.31 – 37).

Każde dziecko rozwija się we własnym tempie, a zatem wskazówki Fullera należy traktować nie, jako gotowe rozwiązania, ale jako inspirację do projektowania przestrzeni pozwalającej na bycie kreatywnym.

Źródło: dr A. Kłosowska, Jak pobudzać mózg do twórczego działania? Tajniki treningu kreatywności, Głos Pedagogiczny. Grudzień 2020/Styczeń 2021.

Dobry dotyk - to wielka moc

 Dobry dotyk to bliskość, poczucie bezpieczeństwa, szansa na dobre przyszłe życie. Naturalny fizyczny kontakt z rodzicami jest potrzebny dziecku do zdrowego, pełnego rozwoju. Zatem przytul swoje dziecko i patrz, co niesie ten naturalny i symboliczny gest:

• pomaga mu budować poczucie własnej wartości,
• redukuje stres,
• dotyk jest niezastąpiony w rozwoju malucha,
• daje dziecku poczucie bezpieczeństwa,
• czyni je wrażliwym i empatycznym. Uczysz je tworzenia zdrowych relacji międzyludzkich,
• to sposób na obniżenie ciśnienia krwi,
• to wzmacnia jego zdrowie,
• dzięki temu jest szczęśliwsze.

O wszystkich korzyściach przytulania można przeczytać na stronie przytuldziecko.pl

Źródło: L. Kasperowicz, K. Pawlak, Wielka moc, Psychologia dziecka. Luty 2020.

Przemyślenia z Nowym Rokiem…

„ W nieznanym początku nowego roku jednego możemy być pewni,

że na początku jest BÓG i pod koniec będzie BÓG.

Wiele sił osłabnie, wielu ludzi odejdzie, wielu zamknie swoje usta, przestanie mówić,

ale pozostanie Ten, który nie umiera, który nie starzeje się,

któremu nie liczą się lata, Ten, który nadal i zawsze pozostaje

MIŁOŚCIĄ”.   

Kardynał Stefan Wyszyński (1901-1981)