SZKOŁA PODSTAWOWA I LICEUMWady wymowy wśród polskich dzieci to duży problem. Jak pokazują badania prowadzone wśród dzieci w młodszym wieku szkolnym, ponad połowa 7-latków ma utrzymujący się problem z wadliwą wymową. Badania dowodzą również, że zaburzenia mowy występują o wiele częściej u dzieci doznających niepowodzeń w nauce, niż u ogólnej populacji szkolnej.
Nie każda wada wymowy może powodować jednak trudności w nauce. Wada wymowy wynikająca ze złych nawyków, wad zgryzu lub obniżonej ruchomości narządów artykulacyjnych nie ma widocznego wpływu na sytuację szkolną dziecka.
Inaczej sprawa wygląda w przypadku wad wymowy zakłócających swobodną komunikację, bądź zaburzeń mowy spowodowanych niedosłuchem, czy uszkodzeniami neurologicznymi (istotny jest rodzaj zaburzenia, jego nasilenie, wpływ na dziecko, zdolności poznawcze i sposób wyrażania emocji). Najczęściej spotykane błędy wiążą się z seplenieniem, reraniem oraz ubezdźwięcznianiem głosek dźwięcznych. Ważne jest to, czy dziecko ma trudności wyłącznie z artykulacją (czy nieprawidłowo realizuje jedną głoskę, kilka, czy większość z nich, oraz czym spowodowana jest wada) czy także z rozumieniem wypowiedzi innych osób, dobieraniem słów, budowaniem zdań i koncentracją.
Związek między zaburzeniem mowy, a wynikami w nauce zwykle szybko się ujawnia. Dzieci, które przejawiają problemy z mową, mogą mieć trudności w czytaniu, pisaniu i rozumieniu poleceń. Przez to, że źle wymawiają głoski, to również źle je zapisują i źle odczytują. Źle odczytany wyraz zmienia się w słowo o innym znaczeniu lub w ogóle nie ma znaczenia, przez co dziecko gubi sens wypowiedzi. W pisaniu wypracowań i w pisaniu ze słuchu mogą pojawiać się błędy, będące odzwierciedleniem wadliwej wymowy.
Pomimo tego, że nie każda wada wymowy wpływa na trudności w nauce, żadne dziecko z nieprawidłową wymowąnie może być pozostawione bez opieki logopedycznej,
niezbędna jest pomoc specjalisty, który odpowiednimi ćwiczeniami usprawni mowę.
Źródło: E. Spałek, C. Piechowicz – Kułakowska „Jak pomóc dziecku z wadą wymowy”,
https://dziecisawazne.pl/dziecko-z-zaburzeniem-mowy-w-szkole/
Same ćwiczenia logopedyczne w gabinecie z logopedą to za mało, aby pobudzić u dziecka prawidłowy rozwój mowy. Konieczne jest regularne kontynuowanie ćwiczeń logopedycznych również poza zajęciami logopedycznymi. Regularna praca nad wymową zwiększa szanse dziecka na szybsze i łatwiejsze rozwiązanie lub zminimalizowanie problemów z mową i komunikacją. Motywacja do ćwiczeń nie przyjdzie sama. Nawet najchętniej współpracujące dziecko miewa czasem swoje „kryzysy” związane z motywacją do ćwiczeń. Motywację trzeba budować i wzmacniać.
Najlepiej zacząć od siebie
Chwal dziecko nawet za najmniejsze postępy– nic tak nie zmotywuje do dalszej pracy jak pochwały ze strony bliskich i ważnych osób. W trakcie ćwiczeń wystarczy krótkie i entuzjastyczne wypowiedziane: „Świetnie!”, „Dobrze sobie radzisz!”, „Super!”.
Nagradzaj za dobre wykonanie ćwiczeń(może to być, np. naklejka lub stempelek). Umówcie się wcześniej, co będzie nagrodą i po jakim etapie dziecko może ją otrzymać.
O CZYM NALEŻY PAMIĘTAĆ, WYKONUJĄC ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE W DOMU?
1. Zadbaj o stałą porę wykonywania ćwiczeń.
2. Lepiej ćwiczyć krócej, ale kilka razy dziennie niż raz a długo.
3. Unikaj zwrotu „ćwiczenia logopedyczne”, używaj „zabawa”, bądź nazywaj czynność, którą będziecie wykonywać, np. „będziemy gimnastykować język”.
4. Przeplataj zabawę nauką.
5. Rozwijaj prawidłową wymowę dziecka angażując wszystkie jego zmysły.
6. Wykorzystuj każdą naturalną sytuację, aby „przemycić” kilka słówek, ćwiczeń buzi i języka lub ćwiczeń oddechowych.
7. Ćwicz razem z dzieckiem.
8. Nie odkładaj ćwiczeń na sam koniec dnia, kiedy wszyscy są zmęczeni.
9. Zaangażuj całą rodzinę do zabaw utrwalających wymowę.
10. Uświadamiaj dziecku, jakie korzyści przyniosą wykonywane ćwiczenia.
11. Bądź cierpliwy i konsekwentny.
12. Regularnie kontaktuj się z logopedą prowadzącym terapię, aby konsultować postępy i sposób wykonywania ćwiczeń.
Źródło: http://www.logopediapraktyczna.pl
Warto zadbać o prawidłową wymowę dzieci po to, aby mówiły pięknie i zrozumiale. To, w jaki sposób będą się wypowiadać – w przyszłości będzie ich wizytówką.
DOMOWA PROFILAKTYKA LOGOPEDYCZNA
Drogi rodzicu:
1. „Włącz się” do świadomej i systematycznej obserwacji dziecka, analizuj przyrost jego umiejętności językowo – komunikacyjnych.
3. Bądź najlepszym przykładem starannej mowy i wymowy (dziecko odtwarza wzorce, które obserwuje).
4. W rozmowie z dzieckiem używaj języka prostego, zrozumiałego, bez nadmiernego zdrabniania.
5. Zachęcaj dziecko do czytania książek.
6. Zapewnij dziecku wiele okazji do ruchu, zabawy i pracy twórczej.
7. Słuchaj uważnie wypowiedzi swojego dziecka i zachęcaj go do wolnej mowy, rozmawiania, zadawania pytań.
8. Szanuj indywidualność dziecka i ucz je samodzielności w każdej dziedzinie życia.
9. Dbaj o odpowiednią dietę dziecka: zróżnicowaną, wzbogaconą o witaminy, mikro – i makroelementy.
10. Jeżeli podejrzewasz, że dziecko słyszy nieprawidłowo skontaktuj się ze specjalistą.
11. Podczas wizyty u stomatologa poproś o ocenę zgryzu i w razie potrzeby skorzystaj z porady ortodonty.
13. Reaguj na nieprawidłowe nawyki: ssanie palca, obgryzanie paznokci, które mogą doprowadzić do wady wymowy.
