Artykuły pedagoga szkolnego 2017/2018

Aforyzmy rodzinne - czerwiec 2018

„Podstawową siłą pedagogiczną jest dom rodzinny”Fiodor Dostojewski

„Matka jak Pan Bóg, może kochać wszystkie dzieci, każde z osobna i każde najwięcej”Zofia Kossak – Szczucka

„Jest jedna miłość, która nie liczy na wzajemność, nie szczędzi ofiar, nie płacze a przebacza – to miłość macierzyńska”Józef Ignacy Kraszewski

„Najważniejsze jest, by gdzieś istniało to, czym się żyło: I zwyczaje. I Święta rodzinne. I dom pełen wspomnień. Najważniejsze jest, aby żyć dla powrotu”Antoine Marie Roger de Saint – Exupery

„Jeden ojciec znaczy więcej niż stu nauczycieli” Zbigniew Herbert

Jak pomóc dziecku radzić sobie ze zazdrością i rywalizacją? - maj 2018

  • Modeluj pożądane zachowania dziecka przez swoją postawę (współpraca z innymi, wykonywanie wspólnie zadań w domu, pomaganie innym, rozmawianie pozytywnie o innych, cieszenie się z sukcesów innych itp.).
  • Nie porównuj dziecka z rówieśnikami. Nieustanne porównywanie się z innymi wpędza tylko w kompleksy. Doceniajmy to, co mamy, posiadamy.
  • Ucz dziecko godzenia się z tym, że zawsze znajdzie się ktoś lepszy, atrakcyjniejszy, mądrzejszy, itd.
  • Akceptuj dziecko, jego mocne i słabe strony.
  • Ucz żyć dziecko swoim życiem, a nie innych.
  • Ucz dziecko panowania nad trudnymi emocjami i wyrażania ich w sposób konstruktywny (pozytywny, właściwy, pożądany). Najlepsza nauka to przez własny przykład.
  • Przepracuj uczucie zazdrości w bezpiecznej atmosferze domowej, np.: w grach, zabawach rywalizacyjnych dziecka z rodzicami i rodzeństwem, gdzie będzie mogło przeżyć zarówno radość zwycięstwa jak i gorycz porażki.
  • Pokazuj dziecku własne radzenie sobie z porażką, mów o towarzyszących uczuciach i przedstawiaj pomysły rozwiązań
  • Rozmawiaj z dzieckiem, słuchaj go uważnie.
  • Okazuj zrozumienie (empatię) dziecku. Zrozumienie samopoczucia, odczuwanych emocji przynosi ulgę, obniża napięcie, często jest już samo w sobie rozwiązaniem.
  • Szukaj wspólnie z dzieckiem konstruktywnych sposobów radzenia sobie ze zazdrością, rywalizacją.
  • Dbaj o właściwą samoocenę dziecka.

Samoocena nie może być ani za niska, ani za wysoka. Kształtuje się przez całe życie człowieka m. in. na podstawie komunikatów przede wszystkim od rodziców. Trzeba zwrócić szczególną uwagę na nasze reakcje na różne zachowania dziecka.

  • Ucz dziecko postaw empatycznych, czyli umiejętności wczuwania się w sytuację drugiej osoby.
  • Rozwijaj zainteresowania, pasje dziecka.

Źródło:

  • M. Goetz, Zazdrość i rywalizacja, Głos Pedagogiczny, czerwiec 2017.
  • K. Oleksa, Inteligencja emocjonalna – sprzymierzeniec w pracy nauczyciela, Głos Pedagogiczny, Grudzień 2016.
  • R.M. Nakamura, Zdrowe kierowanie klasą. Motywacja, komunikacja, dyscyplina, Warszawa 2011.
  • A Faber, E. Mazlih, Jak Mówić, żeby dzieci nas słuchały?, Poznań 1997.
  • E.A. Baryłkiewicz, 9 sposobów na radzenie sobie z zazdrością, Miesięcznik Zdrowie.

Odpowiedzialność - kwiecień 2018

Odpowiedzialność to jedna z najbardziej przydatnych w życiu i pożądanych cech charakteru. Ludzie odpowiedzialni, traktujący serio swoje zobowiązania i wykazujący się
z nich, z reguły mają w życiu lepiej. Są bardziej konsekwentni w dążeniu do swoich celów, lepiej kierują swoim życiem, są cenieni nie tylko, jako pracownicy, lecz także, jako koledzy, przyjaciele, partnerzy życiowi. Oczywiście jest jeden warunek – osoby te rozsądnie decydują o tym, czego się podjąć i do czego zobowiązać, bo jeśli wezmą na siebie zbyt wiele, może im to zaszkodzić. Ważna jest, więc umiejętność trafnego ocenienia swoich możliwości i tego, na ile poszczególne cele są warte realizacji. Jeśli jednak człowiek wykształci w sobie „zdrowe” poczucie odpowiedzialności za siebie, swoje działania i swoją przyszłość, a także za innych ludzi dookoła, na których sytuację i samopoczucie ma wpływ, jego szanse na życiowy sukces zawodowy i osobisty rosną.

Jak nauczyć dzieci odpowiedzialności? Po pierwsze powierzać dziecku obowiązki na miarę jego możliwości i egzekwować wywiązywanie się z nich. To wiąże się z rozwijaniem u dziecka świadomości własnego wpływu na różne sprawy np.: karmienie papugi związane jest z jej zdrowiem, dlatego ją karmię; sprzątam pokój, bo mam świadomość, że jak jest posprzątane to jest przyjemnie domownikom. Innymi słowy powinniśmy pomóc dzieciom zrozumieć związki przyczynowo – skutkowe. Ważne jest też wzmacnianie wiary dzieci
w siebie, zwracanie uwagi na to, co same sobie zawdzięczają, umożliwianie im podejmowania decyzji i pokazywanie, jakimi konsekwencjami te decyzje są obarczone. Nauka odpowiedzialności wiąże się również z nauką empatii (współodczuwaniem).

Źródło: K. Rusin, Kilka słów o odpowiedzialności,[w] Głos pedagogiczny, Listopad 2014.

Dlaczego warto czytać? - marzec 2018

Źródło: E. Nowak, Żeby lubiło czytać,[w] Głos pedagogiczny, Czerwiec 2013

  1. Czytanie to wysiłek intelektualny, podczas którego w mózgu czytającego powstają neuronowe połączenia, co z kolei przekłada się bezpośrednio na rozwój inteligencji.
  2. Czytający uczy się koncentrować uwagę i utrzymywać ją przez długi czas na wysokim poziomie aktywności.
  3. Słownictwo i sprawność ortograficznego pisania są znacząco wyższe u osób czytających.
  4. Obcowanie z literatura piękną buduje erudycję człowieka i jest ważnym składnikiem kultury osobistej.
  5. Podczas czytania mózg wytwarza klasyczne endomorfiny, stąd odczuwanie tak wielkiej przyjemności podczas czytania.
  6. Czytanie ma wpływ na zdrowie psychiczne człowieka. Zapobiega nerwicom i depresji, daje poczucie spełnienia i pozwala rozładować napięcie emocjonalne.
  7. Amerykańscy naukowcy jednoznacznie udowodnili, że czytanie książek jest silnie skorelowane z ocenami szkolnymi i że za pomocą intensywnej lektury można znacząco poprawić wyniki dziecka.

Źródło: E. Nowak, Żeby lubiło czytać,[w] Głos pedagogiczny, Czerwiec 2013.

Uzależnienie od Internetu - luty 2018

Nałogowe korzystanie z Internetu można zaliczyć do zaburzeń zachowania i określić mianem uzależnienia behawioralnego – uzależnienia od czynności. W Polsce nałogowe zachowania związane z korzystaniem z Internetu nazywane są najczęściej siecioholizmem od komputera, czy też internetoholizmem. Uzależnienie od Internetu nie posiada jasno zdefiniowanych i uregulowanych wskazań diagnostycznych, jednak różni badacze, psychiatrzy, terapeuci starają się nakreślić jego objawy. Np.: B. Woronowicz (2001) proponuje listę objawów wskazujących na uzależnienie:

  • Silna potrzeba lub poczucie przymusu korzystania z Internetu.
  • Subiektywne przekonanie o mniejszej możliwości kontrolowania zachowań związanych z Internetem (tj. osłabienie kontroli nad powstrzymywaniem się od korzystania z Internetu oraz nad długością spędzania czasu w sieci).
  • Występowanie niepokoju, rozdrażnienia, czy gorszego samopoczucia przy próbach przerwania lub ograniczenie korzystania z Internetu oraz ustępowanie tych stanów z chwilą powrotu do sieci.
  • Spędzanie coraz większej ilości czasu w Internecie celem uzyskania zadowolenia lub dobrego samopoczucia, które uprzednio osiągane było
    w znacznie krótszym czasie.
  • Korzystanie z Internetu pomimo szkodliwych następstw (fizycznych, psychicznych i społecznych) mających związek ze spędzaniem czasu
    w Internecie.

Według tego badacza spełnienie trzech z sześciu kryteriów diagnostycznych pozwala na stwierdzenie uzależnienia od Internetu.

Źródło: G. Jurczyński, Uzależnieni od Internetu, [w] Wychowawca, Listopad 2017.

Drodzy Rodzice!

Witam Was serdecznie na progu nowego roku szkolnego 2017/2018. Wam i Waszym pociechom życzę: „Dobrego roku szkolnego z Aniołem Stróżem u boku!”. Niech będzie on wspaniałym doświadczeniem radości, miłych wspomnień i oczywiście sukcesów na miarę możliwość każdego.

Zapraszam również serdecznie do lektury comiesięcznych, krótkich artykułów. Mam nadzieję, że się spodobają i przyczynią do refleksji wychowawczych. Za wszelką współpracę z góry serdecznie dziękuję!

                                       Z poważaniem Wasz pedagog szkolny - Alicja Smoczeńska

logo_psp_pijarki_splo_200.png
Image

SZKOŁA PODSTAWOWA I LICEUM
Sióstr Pijarek im. Pauli Montal

2023-liceum-braz.png